Мақола ба таҳҳлили таносуби функсионалии маъно дар универбҳои сермаъно бахшида шудааст. Зимни таҳлили ономасиологии универбҳои сермаъно таносуби байни универбҳо ва тафсирҳои маъноии онҳо бо такя ба фарҳангҳои муътабар, маъноҳои аслию маҷозии ҷузъҳои универб, ифодаи категорияҳои ономасилогӣ, актуалӣ гардидани ҳиссаҳои темаву рема, ба амал омадани ассотсиатсияҳои маъноӣ баррасӣ шудаанд. Аз мақола бармеояд, ки дар ташаккули маънои универбҳои сермаъно баъзан на як, балки ду ё якчанд воҳиди махраҷӣ истифода шуда, ҳатто гоҳо давоми мантиқии якдигаранд.
таносуби функсионалӣ, универби сермаъно, тафсири маъноӣ, ҳиссаҳои темаву рема, базис ва аломати ономасиологӣ, воҳиди махраҷӣ, воҳиди асосноккунанда
1. Виноградов В. В. Исследования по русской грамматике: Избранные труды. – М.: Наука, 1975.-559 с.
2. Винокур Г.О. Заметки по русскому словообразованию // Избранные труды по русскому языку. – М.: Изд-во Мин. прос. РСФСР, 1959. -С.419-442.
3. Муҳаммад Ғиёсуддин. Ғиёс-ул-луғот: Иборат аз се ҷилд/Таҳияи А. Нуров. –Душанбе: Адиб, 1977-1988.-Ҷ.1.- 1987.-480с.; Ҷ.2.-1988. -416 с.
4. Фарҳанги забони тоҷикӣ: Иборат аз ду ҷилд. –М.: Сов. энсиклопедия, 1969.-Ҷ.1.-951с.; Ҷ.2. -952 с.
5. Фарҳанги форсӣ/Таълифи Ҳасан Амид. – Чопи шашум. –Теҳрон, 1351.
6. Сахарный Л.В. Структура слова-универба и контекст // Словообразовательные и семантико-синтаксические процессы в языке: Межвуз. сб. науч. тр. – Пермь, 1977.- С. 27-37.