Хусусиятҳои маъноию грамматикии калимаи магар дарназми Ҳофиз ба риштаи таҳлил кашида шудааст. Ин унсури луғавӣ дар назми Ҳофиз фаровон ба кор рафта, дар маъно ва вазифаҳои зиёди грамматикӣ истифода шудааст. Маълум шуд, ки дар ашъори Ҳофиз калимаи магар дар вазифаҳои зерин ба кор рафтааст: 1) пешоянд (ба ҷуз); 2) феъли модалӣ (шоистан) дар ҷумлаи мураккаби тобеъ; сарҷумлаи мураккаби тобеъ; дар таркиби ҷумлаи содаи ҷумлаи мураккаби тобеъ; ҷумлаи пайрави таркиби ҷумлаи мураккаби тобеъ; 3) ҳиссачаи саволӣ (оё) дар таркиби ҷумлаи саволии таркиби ҷумлаи мураккаби пайваст; дар таркиби сарҷумла; 4) ҳиссачаи маҳдудӣ (танҳо, фақат), 5) пайвандаки тобеъкунанда. Таҳлил нишон дод, ки калимаи магар дар вазифаҳои феъли модалӣ ва ҳиссачаи саволӣ нисбат ба дигар вазифаҳо бештар дучор меояд. Дар вазифаи пайвандак низ барои ифодаи маъноҳои мухталиф (объект, мақсад, хилоф…) хизмат намудааст.
ашъориҲофиз, калимаи ёвари магар, пешоянд, пайвандак, пайвандаки тобеъкунанада, феъли модалӣ, ҳиссачаи саволӣ, ҷумлаи мураккабби пайваст, сарҷумла, ҷумлаи пайрав
1. Айнӣ С. Луғати нимтафсилии забони адабии тоҷик. // Куллиёт. Ҷ.12. – Душанбе: Ирфон, 1976. – С.13-564.
2. Анварӣ Ҳ. Фарҳанги бузурги сухан. Ҷ.1-8. – Теҳрон: Сухан, 1381. – 8592 с.
3. Бурҳон М. Бурҳони қотеъ. Ҷ.3. Таҳияи матн бо пешгуфтор, мулҳақот, тавзеҳот ва феҳристи А.Нуров. – Душанбе: Адиб, 2014. – 400 с.
4. Грамматикаи забони адабии ҳозираи тоҷик. Ҷ.1. Фонетика ва морфология. – Душанбе: Дониш, 1985. – 356 с.
5. Деҳхудо А. Фарҳанги мутавассити Деҳхудо. Дар ду муҷаллад (зери назари дуктур С. Шаҳидӣ). – Теҳрон: Муассисаи интишорот ва чопи Донишгоҳи Теҳрон, 1385. Ҷ.1-2. – 3224 с.
6. Камолиддинов Б. Чанд мушкили гузоштан ё нагузоштани вергул. – Душанбе: Маориф, 2015. – 56 с.
7. Курғанов З.Д. Ҳиссачаи «магар» дар як рисолаи маҷҳулмуаллиф // Ошёни меҳр. – Хуҷанд: Меъроҷ, 2016. – С.107-113.
8. Маъсумӣ. Н. Феъл. / Асарҳои мунтахаб. Ҷ.2. Забоншиносӣ. – Душанбе: Ирфон, 1980. – С.176-287.
9. Муин М. Фарҳанги форсӣ. Дар шаш муҷаллад. – Теҳрон: Амири Кабир, 1375. Ҷ.1-4. – 5277 с.; Ҷ.5-6. – 2351 с.
10.Нуров А. Фарҳанги осори Ҷомӣ. Дар 2 ҷилд. Ҷ.1. – Душанбе: Сарредаксияи илмии ЭСТ, 1983. – 536 с.; Ҷ.2. – Душанбе: Сарредаксияи илмии ЭСТ, 1984. – 608 с.;
11.Нуров А. Фарҳанги ашъори Рӯдакӣ. – Душанбе: Маориф, 1990. – 368 с.
12. Фардинпур Н. «Магар» дар ғазалиёти Ҳофиз / Кайҳони фарҳангӣ. – Теҳрон, 1382. – №202. – С.68-70.
13.Фарҳанги забони тоҷикӣ (аз асри Х то ибтидои асри ХХ). Дар 2 ҷилд (дар зери таҳрири М.Ш.Шукуров, В.А.Капранов, Р.Ҳошим, Н.А.Маъсумӣ). – М.: Советская энциклопедия, 1969. Ҷ.1. – 951 с.; Ҷ.2. – 949 с.
14.Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ. Иборат аз 2 ҷилд. Зери таҳрири С.Назарзода, А.Сангинов, С.Каримов, Ҳ.Султон. – Душанбе: Шуҷоиён, 2010. Ҷ.1. – 996 с.; Ҷ.2. – 1095 с.
15. Халилов А. Ҳиссачаҳо дар забони адабии ҳозираи тоҷик. – Душанбе: Дониш, 1977. – 118 с.
16.Хонларӣ П.Н. Таърихи забони форсӣ. Дар се муҷаллад. – Теҳрон: Фарҳанги нашри нав, 1387. Ҷ.1. – 414 с.; Ҷ.2. – 408 с.; Ҷ.3. – 487 с.
17.Ҳасандӯст, М. Фарҳанги решашинохтии забони форсӣ. Ҷ.1-4. / М.Ҳасандӯст. – Теҳрон: Осор, 1393. – 2955 с.
18.Ҳофиз. Девон. // Ахтарони адаб. Ҷ.29. Таҳияи матн аз Ш. Исрофилниё. – Душанбе: Адиб, 2015. – 480 с.
19.Шоҳаҳмад А. Фарҳанги ашъори Камоли Хуҷандӣ. – Хуҷанд: Хуросон, 2015. - 736 с.