Инъикос ёфтани вожаҳои муарраб дар фарҳангҳои тафсирии форсии тоҷикии асрҳои Х1-ХУ мавриди баррасӣ қарор гирифтааст.Зикр гардидааст, ки ҳарчанд вожаҳои муарраб дар ҳамаи ҳафт фарҳанги дар садаҳои Х-ХУ дар Хуросону шибҳи қораи Ҳинд таълифшуда ба назар мерасанд, худи истилоҳҳои таъриб ва муарраб дар ин фарҳангҳо ба нудрат истифода шудаанд. Вожаҳои муарраби дар “Донишномаи Қадархон”дарҷ шуда асосан бо усули табдил ва иловашавии ҳарф созмон ёфтаанд. Муаллиф дар баъзе мавридҳо дар моддаи луғавӣ ҳам гунаи асл ва ҳам гунаи муаррабро овардааст. Вожаҳои муаррабро аз ал-Форуқӣ бештар бо муродифоти тоҷикӣ, ҳиндӣ, арабии онҳо шарҳ додааст. Аз лиҳози баромад аксари муарработ аз забони форсии тоҷикӣ, аҳёнан аз сурёнӣ, юнонӣ ва санскрит ба забони арабӣ гузаштаанд.
фарҳангнависии форсии тоҷикӣ, фарҳангҳои садаҳои Х1- ХУ, “Донишномаи Қадархон”, фарҳанги муарработ, таъриб, ал –Форуқӣ, усули табдили ҳарф, усули иловашавӣ
1. Баҳор, Муҳаммадтақӣ. Сабкшиносӣ ё таърихи татаввури насри форсӣ. Талхиси Саййидбутолиби Миробидинӣ. – Душанбе: Бухоро, 2012. – 570 с.
2. Қурбонова С.З.Аз таърихи фарҳангҳои муарраб/Ховаршиносии муосир ва дурнамои рушди он:масоили забоншиносӣ, матншиносӣ ва робитаҳои адабӣ (Маводди конференсияи байналмилалии илмӣ-назариявӣ, 28-29-уми октябри соли 2024). – Хуҷанд, 2024. - С. 133-139.
3. Алиева Ф.Н. Арабизированная и фарсизированная лексика в “Гияс-ул-лугот” Мухаммада Гиясуддина Ромпури. АКД. – Душанбе, 2017. – 23 с.
4. Раупов, Ҳафиз.”Фарҳанги Ҷаҳонгирӣ” ҳамчун сарчашмаи лексмкографии тоҷику форс. – Душанбе, 1978. – 191 с.
5. ал-Форуқӣ, Ашраф ибни Шараф ал-Музаккир. Донишномаи Қадархон.Фароҳамовардагони матн,муаллифони муқаддима ва тавзеҳот Н.И.Ғиёсов ва Р.А. Низомиддинова. – Хуҷанд: Ношир, 2013. – 33+554 с.+24 с.
6. Татавӣ, Абдуррашид ибн Абдулғафур -ал-Ҳусайнӣ ал-Маданӣ. Рисолаи муарработ. Замимаи китоби: Фарҳанги Рашидӣ. Ҷ.2. Ба таҳқиқ ва тасҳеҳи Муҳаммади Аббосӣ. – Теҳрон,1337 х. – 75 с.
7. Асадии Тӯсӣ. Луғати фурс.Муқаддима, таҳия, таълиқот, ҳошия ва феҳристи Нурулло Ғиёсов.-Хуҷанд: Нури маърифат, 2015. – 492 с.
8. Нахҷувонӣ,Муҳаммад ибни Ҳиндушоҳ.Сиҳоҳу-л-фурс.Пешгуфтор, таҳияи матн ва феҳристи алифбоии луғот Ғоиб Мирзоев. – Душанбе: Гулнақш, 2023. – 406 с.
9. Инҷуи Шерозӣ, Мир Ҷамолуддин Ҳусайн ибни Фахруддин ибни Ҳасан.Фарҳанги Ҷаҳонгирӣ / Виростаи Раҳими Афифӣ.Дар ду ҷилд. – Машҳад, 1351. – Ҷ. 1, 1334 с., ҷ.2, 1335. – 2607с.
10.Баевский С.И. Ранняя персидская лексикография. X-XV вв. – Москва: Наука,1989. – 166 с.
11.Бурҳон, Муҳаммадҳусайн. Бурҳони қотеъ / Таҳияи матн бо пешгуфтор, мулҳақот, тавзеҳот ва фуҳристи Амон Нуров. – Душанбе: Адиб, ҷ.1, 1993, 416 с.; Ҷ.2, 2004, 424 с.; Ҷ. 3, 2014, 398 с.
12.Гиёсуддин, Муҳаммад. Ғиёс-ул-луғот / Таҳияи матн бо пешгуфтор,мулҳақот, тавзеҳот ва феҳристи Амон Нуров. – Душанбе: Адиб,ҷ.1,1987,480; Ҷ.2, 1988, 418 с.
13.Вожаёб.Фарҳанги баробариҳои порсии вожагони бегона. Фароҳамоваранда Абулқосими Партав.Дар се ҷилд. – Теҳрон: Асотир, 1377. – Ҷ1.,730с.; Ҷ.2,731-1480; Ҷ.3, 1481. – 2206 с.
14.Берунӣ, Абурайҳон.ас-Сайдана фи-т-тиб.Тарҷумаи форсии Абубакр ибни Алӣ ибни Усмон Исфар ал-Косонӣ.Таҳияи матн ва муқаддимаи номзади илмҳои филологӣ Аҳмад Ҳоҷизодаи Мадрушкатӣ. - Душанбе, 2017. – 364 с.
15.Персидско-русский словарь / Руководитель Ю.А.Рубинчик. – Москва: Советская энциклопедия,1970. – Т. 1, 868 с.; Т.2, 784 с.
16.Ожегов С.И. Словарь русского языка.19-е издание, исправленное. – Москва: Русский язык, 1987. – 750 с.
17.Балёнӣ, Тақиуддин Авҳадӣ. Сурмаи Сулаймонӣ. Фароҳамоварандаи матн, муаллифи пешгуфтор, ҳавошӣ, тавзеҳот, феҳрист ва мақола Фирӯзахон Ғиёсова. – Хуҷанд: Нури маърифат,2006. – 484 с.
18.Анварӣ, Ҳасан. Фарҳанги бузурги сухан. Дар ҳашт муҷаллад. Ҷилди 8. – Теҳрон: Сухан, 1381. – 8592 с.
19.Саймиддинов, Додихудо. Вожашиносии забони форсии миёна. – Душанбе, 2001. – 310+94 с.
20.Ҷорутӣ, Абулало Абдулмуъмин. Фарҳанги Маҷмуат-ул-фурс / Тасҳеҳ ва шарҳи вожагон ба қалами Азизуллоҳи Ҷувайнӣ. – Теҳрон, 1378. – 358 с.