Дар мақолаи мазкур ба конюнксиализатсия дучор гардидани калимаҳои ғайримустақил дар забонҳои тоҷикию ўзбекӣ мавриди баррасӣ қарор гирифтааст. Фарқи байни мафҳуми «конюнксионализатсия» аз баъзе ҳодисаҳои туфайлӣ нишон дода шуда, тавсифи аломатҳои асосии он дар забонҳои мавриди баррасӣ оварда шудааст. Раванди сермарҳила ва мураккаби ба категорияи калимаҳои номустақил табдил ёфтани зарф, новобаста аз он ки он ба пешоянд ё пасоянд табдил меёбад, нишон дода шудааст. Маҳдудияти қобилияти зарф ба конюнксиализатсия ва ба конюнксиа¬лизатсия тамоюл надоштани на ҳамаи намудҳои семантикӣ мудаллал гардидааст. Зикр шудааст, ки забонҳои тоҷикию ўзбекӣ аз лиҳози ҳодисаҳои проклитика ва энкли¬тика аз ҳам фарқ мекунанд. Ба забони ўзбекӣ мавҷудияти энклитика, тоҷикӣ бошад – проклитика хос аст. Энклитикаҳо тавассути пасоянд ташаккул меёбанд ва ин ҳолат дар забони ўзбекӣ мушоҳида мешавад Проклитикаҳоро бошад, пешояндҳо ташаккул меёдиҳанд, ки ин ҳолат ба забони тоҷикӣ хос аст.
зарфҳои пешоянддор, калимаҳои номустақил, пешоянд, пасоянд, конюксионализатсия, воҳидҳои лексикӣ, проклитикаҳо, энклитикаҳо
1. Забони адабии ҳозираитоҷик. Қисми 1.Лексикология, фонетикаваморфология. Душанбе: Ирфон, 1973. –450 с.
2. Лайонз Дж. Введение в теоретическую лингвистику. - М.: Прогресс, 1978. –320 с.
3. Гринберг Дж. Некоторые грамматические универсалии, преимущественно касающиеся порядка значимых элементов // Новое в лингвистике. Выпуск V. -М., 1970. -С. 144-154.
4. Пауль Г. Принципы истории языка. – М.: Изд-во Иностранной литературы, 1960. – 500 с.
5. Реформатский А.А. Введение в языковедение. -М.: Просвещение, 1967. –189 с.
6. Смирницкий А.Н. Морфология английского языка. –М., 1959. – 191 с.
7.Стерника М.А. О семантике предложных наречий русского языка// Семантика служебных слов. – Пермь, 1982. - С. 43-51.
8. Филин Ф.П. О некоторых философских вопросах языкознания //Ленинизм и теоретические проблемы языкознания. –М., 1970. –С. 14-28.
9. Черкасова Е.Т. Переход полнозначных слов в предлоги. -М.: Наука, 1967. –280 с.