Дар мақола дар асоси сарчашмаҳои хаттӣ иштироки тоҷикон дар сохти идоракунии хонигарии Қўқанд мавриди таҳлил қарор гирифтааст. Ба масъалаи иштироки фаъолонаи қаротегиниҳо, дарвозиҳо, бадахшониҳо, кўлобиҳо, ҳисориҳо, рўшониҳо, шуғнониҳо, чатрориҳо дар ташаккули қўшунҳои навтаъсиси Олимхон баъди ислоҳоти ҳарбии ў эътибор дода шудааст. Моҳияти сиёсати Олимхон, васеъ гардидани ҳудуди давлат ва ба хонигарӣ табдил гардидани он, табаддулоти давлатӣ ва фавти Олимхон баррасӣ шудаанд. Дар мақола инчунин масъалаҳои оғози ҳукмронии Умархон, васеъ гардидани ҳудуди давлат дар натиҷаи лашкаркашиҳои ғоратгаронаи ў, юриш ба Ўротеппа ва оқибатҳои он инъикос гаштаанд. Дар ҷараёни навиштани мақола манбаъҳои таърихӣ, ба монанди «Анҷум ат-таворих»-и Худоёрзода, «Таърихи Туркистон»-и Мирзо Олим Махдумҳоҷӣ, «Ансоб-ус-салотин ва таворих-ул-хавоқин»-и Мирзоолим Мушриф оиди давраи ҳукмронии Олимхон васеъ истифода гардидаанд.
таърихи хонигарии Қўқанд дар асри ХIХ, тоҷикони Фарғона, гурўҳҳои этникӣ, воқеаҳои ҳарбӣ-сиёсӣ, сулолаи Мингҳо, хонигарии Қўқанд, ислоҳоти ҳарбии Олимхон, Умархон
1. Алим-хан. https://ru.wikipedia.org. Дата обращения 28.03.17.
2. Бабабеков Х.Н. Краткая история Кокандского ханства. – Ташкент, 2008. – 106 с.
3. Бабаджанов Б. Кокандское ханство: власть, политика, религия. – Токио-Ташкент: YANGINASHR, 2010. – 743 с.
4. Бейсембиев Т.К. «Тарихи Шахрухи» как исторический источник. - Алма-Ата: Наука, 1987. – 200 с.
5. Вохидов Ш. Қўқон хонлиги тарихи (хонлик тарихи манбаларда) / История Кокандского ханства (история ханства в источниках). - Ташкент, 2012. – 1766 с.
6. Мирзо Олим Махдумхожи. Тарихи Туркистон. Сўзбоши ва изоҳлар муаллифи Ш. Воҳидов. Араб ёзувидан табдил Ш. Воҳидов ва Р. Холиқова. /История Туркестана. Автор предисловия и комментариев Ш. Вохидов. Перевод с арбского Ш. Вохидова и Р. Холикова. – Ташкент: Янги авлод, 2009. – 242 с.
7. Наливкин В. Краткая история Кокандского ханства. – Казань: Типография Императорского Университета, 1886. – 216 с.
8. Иванов П.П. Очерки по истории Средней Азии (XVI – середина XIX в.). - М.: Изд. восточной литературы, 1958. – 246 с.
9. История таджикского народа. Том IV. Позднее средневековье и Новое время (XVI в. - 1917 г.). /Под общей редакцией академика Р. Масова. – Душанбе: Дониш, 2010. – 1123 с.
10. История Узбекистана. Том III. – Ташкент: Фан, 1993. – 476 с.
11. Исхоқхон Жунайдуллахожа ўғли Ибрат. Фарғона тарихи. /История Ферганы. - Ташкент: Камалак,1991. – 336 с.
12. Нематов Н., Амиршоҳӣ Н., Мирбобоев А., Пирумшоев Ҳ. Таърихи халқи тоҷик. Китоби дуввум. /История таджикского народа. Книга вторая. – Хуҷанд: Ношир,2008. - 814 с.
13. Турсунов Н.О. Таърихи тоҷикон. / История таджиков. – Хуҷанд: Нашриёти ба номи Рахим Ҷалил, 2001. – 787 с.
14. Худоёрзода. Анжум ат-таворих. (Тарих юлдузлари). Форс тилидан ўзбек тилига таржимон Ш. Воҳидов. /Звезды истории. Перевел с персидского на узбекский язык Ш. Вохидов. – Ташкент, 2010. – 219 с.
15. Бобоев Ҳ., Хидиров З., Шодиев Ж., Ахмедова М. Ўзбек давлатчилиги тарихи. II китоб. /История узбекской государственности. Книга II. – Тошкент: Fanvatexnologia, 2009. – 448 с.
16. Дилшод Барно. Таърихи мухоҷирон. – Душанбе, 1978. – С.38.
17. Народы Средней Азии и Казахстана. Том II./ Под общей редакцией члена-корреспондента АН СССР С.П. Толстова. – М.: Издательство Академии наук СССР, 1963. – 779 с.
18. Кутликов М. Взаимоотношения Цинского Китая с Кокандским ханством. / Китай и соседи в Новое и Новейшее время. – М.: Наука, 1982. – С. 204-205.