Мақола масъалаҳои омўзиши жанри номанигории арабии нависандаи форсутоҷик Абдулҳамиди Котибро фаро гирифта, дар он таҳлили «Номаи Абдулҳамиди Котиб аз номи халифа Марвон ибни Муҳаммад ва валиаҳдаш Абдуллоҳ» ҷой дода шудааст. Дар мақола муаллиф идомаи суннатҳои номанигории тоисломии эрониро дар эҷодиёти Абдулҳамиди Котиб, ки дар рисолаи Абдулҳамид истифода шудааст, мавриди баррасӣ қарор додааст. Бояд қайд кард, ки гарчанде номаҳои таҳқиқшудаи Абдулҳамид дар муҳити арабӣ иншо шудаанд, аммо дар пайравӣ ба суннатҳои номанигории тоисломии эронӣ (паҳлавӣ) таълиф шудаанд. Дар нома масъалаҳои қаблан таҳқиқнашуда ба монанди сохти давлатдорӣ, сиёсати идоракунии давлат, усули тарбия, махсусан тарбияи насли ашрофзодагон ва шоҳзодагон, усули гузаронидани ҷанг ва ғайра, ки мавзўӣ нави насри номанигории арабӣ маҳсуб меёфт, матраҳ шудааст.
Абдулҳамиди Котиб, Сосониён, жанри номанигорӣ, нома, Марвон ибни Муҳаммад, санъати дабирӣ, таъсири адабиёти паҳлавӣ, адабиёти араб.
1. Зохидов, Н. Арабоязычная проза персидско-таджикской литературы в VIII-IX веках / Низомиддин Зохидов. – Худжанд: Нури маърифат, 2004. – 402 с.
2. Ибн Кутайба. Уюн ал-ахбор(Источники рассказов). Том 1./ Ибн Кутайба. – Каир: Дор ал-Миср, 1996. – 349 с.
3. Калкашанди, Абул Аббас. Субх ал-аъшо фи синоат ал-иншо (Светоч для слепого в чистописании). Том 10./ Абул Аббос, Калкашанди. – Каир: Дор ал-Миср, 1916. – 475 с.
4. Надим, Мухаммад ибн Исхак. ал-Фихраст ал-улум (Оглавление наук) Перевод Ризо Таджаджуда./ Мухаммад ибн Исхак, Надим.– Тегеран, 1381.– 852 с.
5. Низомулмулк. Сиясатнаме (Книга об управлении государством)/ под ред. Аббаса Икбала Оштияни. / Низомулмулк. – Тегеран: Асотир, 1393. – 219 с.
6. Таха, Хусайн. Мин таърих ал-адаб ал-араби (Из истории арабской литературы). Том.1-3/ Хусайн Таха. – Бейрут: Дор ал-илм, 1980. – 480 с.
7. Фахури, Ханно. Таърихи адабиёти забони араби (История арабской литературы). Перевод Абдулмухаммада Ояти/ Ханно Фахури. – Тегеран: Тус, 1361 – 839 с.
8. Хирсими, Абу Саид. Мухтасар сиёсат ал-хуруб (Коротко о военной политике). Исследование Абдурауфа Авн/ Абу Саид Хирсими. – Египет: Дор ал-илм, 1964. – 70 с.
9. Шавки, Зайф. Таърих ал-адаб ал-араб.(История арабской литературы) ал-Аср ал-аббосия/ Зайф Шавки. – Каир: Дор ал-маориф, 1999. – 576 с.
10. Шавки, Зайф. Ал-фанну ва мазохибух фи-наср-ал-араб (Искусство красноречия и его разновидности в арабской прозе)/ Зайф Шавки. – Каир: Дор ал-маориф, 1991. – 400 с.