Дар мақола чигунагии тавсифу тасвири табиат, бо зуҳуроти гуногунаш, ки нисбат ба ҳаёти инсон, ки як замони муайянеро дар бар мегирад, рамзи ҷовидонист, дар эҷодиёти Лоиқ таҳқиқ карда мешавад. Ин маъниро чор фасли соли табиат метавонад ифода кунад. Дар шеъри тавсифию тасвирии ҳар халқ, вобаста ба муҳити табиияш, ин ё он фасли сол бештар мавриди нигориш қарор мегирад. Дар ин ҳолат, таваҷҷуҳи шахсии шоир ҳам беаҳмият нест, ки ба кадом фасли сол бештар дилбастагӣ дорад ва ё тасвири чӣ фасли сол манзури эҷодии ӯро пурратар ифода менамояд. Нишон дода мешавад, ки дар эҷодиёти Лоиқ, он на танҳо бо хусусиятҳои ин ё он фасли сол, дилбастагиҳои шоир, балки боз ба чигунагии авзои ҷамъият, ки ӯ онро бозгӯ мекунад, вобаста мебошад. Шоир барои таҷассуми шайъӣ ва бадеии андешаҳои ғиноии ҳиссиётманди худ аз аносир ва намоҳои олами табиат устодона истифода мекунад, ки ин навъ ашъори ӯро дар ҷумлаи беҳтарин шеъри тавсифию тасвирӣ қарор медиҳад.
шеъри тавсифию тасвирӣ, табиат, навъ, фасли сол, ҷаҳони шайъ, олами ашё, воситаҳои бадеӣ, маҷоз, ташбеҳ, ташхис, ҷузъиёт, тасвир
1. Гинзбург Л. О лирике / Л. Гинзбург. - Советский писатель. - 1974. – 408 с.
2. Казозӣ, Мирҷалолиддин. Парниёни пиндор / Мирҷалолиддин Казозӣ. – Теҳрон: Равзана. – 1376. –330 с.
3. Шералӣ Л. Куллиёт. Ҷ. 1. Китоби якум / Лоиқ Шералӣ. – Хуҷанд: Раҳим Ҷалил. - 2001. -724 с.