Ҷанбаи маъноии гиперонимҳо дар муқоиса бо ҷанбаи маъноии эквонимҳо баррасӣ шудааст, ки дар он гиперониҳо маъноро тавассути ду ё бештар калимаҳои мустақили нисбат ба гипероними дахлдор (муайян) чун эквонимҳо амалкунанда ифода менамоянд. Қайд шудааст, ки ҷоонимҳо муносибати маъноии дорои мундариҷаи силсилаи маротиб ё исрориро ифода менамояд, ки онҳо дар матн ва нутқ вазифаи ташаккули давра ба давраи мутақобилии алоқаманди муқобилгузариро татбиқ менамоянд. Нақши муносибатҳои ҳадафмандӣ маъноӣ дар ташаккули сохтори эквонимияи ҷооними дорои маънои умумии “ҶКШ-чорвои калони шохдор” дар забонҳои русӣ ва ӯзбекӣ аз лиҳози муқоисавӣ муқаррар карда шудаанд. Ҳамчунин номи як қатор чорвои калони шохдор (моя; модигов) зикр гардидааст, ки дар таркиби зарбулмасалу мақол ва ҳикматҳои русию ӯзбекӣ васеъ истифода мешаванд.
Калидвожаҳо: эквонимҳо, ҷоонимҳо, маънои истилоҳот, мафҳумҳои ифодакунандаи ҷинсу намуд, гипонимҳо, гиперонимҳо, микронизомҳои функсионалию маъноӣ
1. Калонтаров Я. И. Таджикские пословицы и поговорки в сравнении с узбекскими. – Душанбе: Дониш, 1969. - 434 с.
2. Неъматов Х., Расулов Р. Основы узбекской системной лексикологии (на узб. языке). - Ташкент: Укитувчи, 1995. - 128 с.
3. Ожегов С.И. Словарь русского языка. В 4-х томах. Изд. 9-е. - Москва, 1971. - С. 1958 – 1961.
4. Древнетюркский словарь // под ред. В.М. Наделяева, Д.М. Насилова, Э.Р. Тенишева, А.М. Щербака. – Ленинград: Наука, 1969. – 715 с.
5. Словарь лингвистических терминов / Под. Ред. О.С. Ахмановой. - Москва: Советская энциклопедия, 1996. – 571 с.
6. Ўзбек тилининг изохли лугати. - Тома 1, 2. - Москва, 2008.
7. Шанский Н.М., Иванов В.В., Шанская Т.В. Краткий этимологический словарь русского языка. Изд. 2. - Москва: Просвещение, 1971. - 544 с.
8. Щербак А.М. Название домашних и диких животных в тюркских языках // Историческое развитие лексики тюркских языков. - Москва, 1961. - С. 82-172.