В словаре «Мачмаъ-ул-фурс» Сурури Кашани в качестве двустиший-иллюстраций широко использовались стихотворения поэтов X века.Указанные двустишия были извлечены из словаря и сопоставлены с критическими копиями и различными изданиями сборника стихов поэтов X века. С целью определения различий между текстами на основе авторитетных словарей, в том числе «Лугaти фурс» Асади Туси, «Сихoх-aл-фурс» Мухаммада ибн Хиндушахи Нахджувони, «Фaрхaнги фoрси» Хусейна Вафои, «Фaрхaнги Рaшиди» Абдуррашида Таттави, предпринята попытка отредактировать и исправить добавленные бейты и определить изменение их смысла.В результате была определена научная и литературная ценность «Фарханги Сурури». По итогам сопоставления текстов было определено, что «Мачмаъ-ул-фурс» Сурури относится к надежным литературным источникам, подобно знаменитым персидским словарям.
Сурури Кашани, «Мачмаъ-ул-фурс», словари, двустишия-иллюстрации, сопоставление копий, критика и исправление, сборник стихов, добавленные бейты, изменение смысла
1. Асадии Тӯсӣ. Луғати фурс / Муқаддима, таҳия, таълиқот, ҳошия, луғот ва феҳристи Нурулло Ғиёсов. – Хуҷанд: Нури маърифат, 2015. – 492 с.
2. Ашъори ҳамасрони Рӯдакӣ.- Душанбе: Адиб, чопи дувум, 2019.- 480 с.
3. Вафоӣ Ҳусайн. Фарҳанги форсӣ / Бо эҳтимоми Танг Ҳу Жу. - Теҳрон: Интишороти Донишгоҳи Теҳрон, 1995. – 279 с.
4. Девони ашъори Абӯабдуллоҳ Ҷаъфар ибни Муҳаммади Рӯдакӣ. Матни илмию интиқодӣ бо кӯшишу эҳтимоми Расул Ҳодизода, Алӣ Муҳаммадии Хуросонӣ. Душанбе, 2008. – 612 с.
5. Девони Рӯдакии Самарқандӣ. Бар асоси нусхаи Саид Нафисӣ / И.Брагинский. – Теҳрон, 1376. – 217 с.
6. Муин, Муҳаммад. Фарҳанги форсӣ. ҷ.1-4. / Муҳаммад Муин. – Теҳрон: Амири кабир, 1375.
7. Муҳаммад Ҳусайни Бурҳон. Бурҳони қотеъ. Душанбе:Адиб,1993.ҷ.1-417, ҷ.2-424, ҷ.3-397 с.
8. Нафисӣ Саид. Муҳити зиндагӣ ва аҳволу ашъори Рӯдакӣ. – Теҳрон, 1341. – 983 с.
9. Нахҷувонӣ, Муҳаммад ибни Ҳиндушоҳ. Сиҳоҳ-ал-фурс. Бо эҳтимоми Абдуалии Тоатӣ.Теҳрон, 1976. – 343 с.
10.Осори Рӯдакӣ. Дар таҳти таҳрири Абдулғанӣ Мирзоев. Сталинобод, 1958. – 529 с.
11.Осори устод Рӯдакӣ. Таҳия, тасҳеҳ ва сарсухану ҳавошии Қодири Рустам. – Хуҷанд: Хуросон, 2019. – 596 с.
12. Саидов С.Нақд дар оинаи фарҳанг. Хуҷанд: Андеша, 2011. – 173 с.
13.Сурурӣ, Муҳаммадқосим ибни Ҳоҷӣ Муҳаммади Кошонӣ. Фарҳанги Маҷмаъ-ул-фурс . - Ба кўшиши Муҳаммад Дабири Сиёқӣ.-1341ш., дар се муҷаллад. -1757с: ҷилди I-1-500 с., ҷилди II- 500-1000с., ҷилди III-1000-1757с. – 1757 с.
14.Тирмизӣ, Мунҷик. Девони ашъори пароканда.-Тошкент:Янги нашр, 2016.-120с.
15.Фарҳанги Рашидӣ. Абдурашид ибни Абдулғафур ат-Таттавӣ. Ба эҳтимоми Муҳаммад Аббосӣ, дар 2 ҷилд. - Теҳрон, 1337.
16.Фарҳанги Ҷаҳонгирӣ. Мир Ҷамолиддин Ҳусайн Инҷуи Шерозӣ. Виростаи Раҳими афифӣ, Машҳад, 1351.
17.Фарҳанги Қаввос. Фахриддин Муборакшоҳ Қаввоси Ғазнавӣ. Бо эҳтимоми Назир Аҳмад. – Теҳрон, 1353.
18.Шарҳи аҳвол ва ашъори шоирони бедевон. Тасҳеҳи Муҳаммад Мудаббирӣ. - Теҳрон, 1370.-704с.