«Шахнаме» Фирдоуси является одним из уникальных персидско-таджикских произведений и значимых источников, предоставляющих информацию о доисламских персидских письмах и эпистолярных традициях.«Шахнаме» рассматривается как один из источников, содержащих большое количество доисламских персидских писем. Выдвинуто предположение, что Абулькасим Фирдоуси в ходе создания писем использовал древние первоисточники и передал их оригинальное содержание в поэтической форме. В количественном отношении исторические письма в «Шахнаме» превалируют над эпистолярием мифологической и героической эпох, а большая часть устных сообщений восходит кмифологическому и героическому периоду. Благодаря цитированию нескольких устных сообщений и писем сделан вывод, что исследование писем из «Шахнаме», в особенности писем исторического периода, имеет большое значение с точки зрения познания искусства и традиций таджикско-персидского эпистолярия.
Абулькасим Фирдоуси, «Шахнаме», персидский эпистолярий, доисламский период, устные сообщения, типы писем, письма мифологического, героического и исторического периода, основные части письма
1. Балъамӣ, Абӯалӣ Муҳаммад. Таърихи Табарӣ. Дар ду ҷилд. Ҷилди 1. -Теҳрон: Ширкати интишороти илмӣ ва фарҳангӣ, 2001. –825 с.
2. Бобоев Дӯстмурод Ҳамидович. Нома ва номанигорӣ дар “Шоҳнома”-и Абулқосим Фирдавсӣ. Рисола барои дарёфти дараҷаи илмии номзади илмҳои филология. – Душанбе, 1999. –168 с.
3. Деҳхудо, Алиакбар. Фарҳанги мутавассити Деҳхудо. Дар ду ҷилд. Ба кӯшиши Fуломризо Ситуда, Эраҷ Меҳракӣ ва Акрам Султонӣ. Зери назари дуктур Саид Ҷаъфари Шаҳидӣ. –Теҳрон: Муассисаи интишорот ва чопи Донишгоҳи Теҳрон, 1385. –3224 с.
4. Номаи Тансар ҳербазон ҳербази Ардашери Попакон ба Ҷушнасф шоҳ ва шоҳзодаи пизишхоргар. Тарҷумае аз паҳлавӣ ба арабӣ ба қалами Ибни Муқаффаъ, тарҷумае аз арабӣ ба форсӣ ба қалами Ибни Исфандиёр. Ба саъй ва таҳқиқи Муҷтабо Минавӣ. –Теҳрон: Матбааи Маҷлис, 1311. – С. 1- 47
5. Номаҳо ва паймонҳои сиёсии ҳазрати Муҳаммад(с) ва асноди садри ислом. Таҳқиқ ва гирдовардаи дуктур Муҳаммад Ҳамидуллоҳ. Тарҷумаи Саид Муҳаммади Ҳусайнӣ. –Теҳрон: Суруш, 1377.– 800 с.
6. Тафаззулӣ, Аҳмад. Таърихи адабиёти Эрон пеш аз ислом. Ба кӯшиши Жола Омӯзгор. –Теҳрон: Сухан, 1377.– 452 с.
7. Фирдавсӣ, Абулқосим. Шоҳнома. Иборат аз 9 ҷилд. Ҷилди 1. Таҳияи Камол Айнӣ, Зоҳир Аҳрорӣ, Баҳром Сирус. –Душанбе: Адиб, 1987. – 480 с.
8. Фирдавсӣ, Абулқосим. Шоҳнома. Иборат аз 9 ҷилд. Ҷилди 2. Таҳияи Камол Айнӣ, Зоҳир Аҳрорӣ, Баҳром Сирус. –Душанбе: Адиб, 1987. – 320 с.
9. Фирдавсӣ, Абулқосим. Шоҳнома. Иборат аз 9 ҷилд. Ҷилди 3. Таҳияи Камол Айнӣ, Зоҳир Аҳрорӣ, Баҳром Сирус. –Душанбе: Адиб, 1988. – 528 с.
10.Фирдавсӣ, Абулқосим. Шоҳнома. Иборат аз 9 ҷилд. Ҷилди 4. Таҳияи Камол Айнӣ, Зоҳир Аҳрорӣ, Баҳром Сирус. –Душанбе: Адиб, 1988. – 408 с.
11.Фирдавсӣ, Абулқосим. Шоҳнома. Иборат аз 9 ҷилд. Ҷилди 5. Таҳияи Камол Айнӣ, Зоҳир Аҳрорӣ, Баҳром Сирус. –Душанбе: Адиб, 1989. – 496 с.
12.Фирдавсӣ, Абулқосим. Шоҳнома. Иборат аз 9 ҷилд. Ҷилди 6. Таҳияи Камол Айнӣ, Зоҳир Аҳрорӣ, Баҳром Сирус. –Дуанбе: Адиб, 1989. – 552 с.
13.Фирдавсӣ, Абулқосим. Шоҳнома. Иборат аз 9 ҷилд. Ҷилди 7. Таҳияи Камол Айнӣ, Зоҳир Аҳрорӣ, Баҳром Сирус бо иштироки А.Девонақулов. –Душанбе: Адиб, 1989. – 656 с.
14.Фирдавсӣ, Абулқосим. Шоҳнома. Иборат аз 9 ҷилд. Ҷилди 8. Таҳияи Камол Айнӣ, Зоҳир Аҳрорӣ, Баҳром Сирус бо иштироки А.Девонақулов. –Душанбе: Адиб, 1990. – 616 с.
15.Фирдавсӣ, Абулқосим. Шоҳнома. Иборат аз 9 ҷилд. Ҷилди 9. Таҳияи Камол Айнӣ, Зоҳир Аҳрорӣ, Баҳром Сирус бо иштироки А.Девонақулов. – Душанбе: Адиб, 1991. – 496 с.
16.Хуросонӣ, Алӣ Муҳаммадӣ, Назрӣ, Ҷӯрабек. Нома ва номанигорӣ дар Шоҳнома. – Душанбе: Академияи улуми Ҷумҳурии Тоҷикистон, Институти шарқшиносӣ ва мероси хаттӣ. Бидуни соли нашр. –236 с.
17.Шарифзода, Худоӣ. Шоҳнома ва шеъри замони Фирдавсӣ. –Душанбе: ҶДММ “Андалеб Р”, 2014. – 400 с.