“Дҳаммапада” – сарчашмаи панду ахлоқ

Яке аз намунаҳои барҷастаи осори дини будоӣ  – “Дҳаммапада”, ки аз ҷумлаи муҳимтарин осори ахлоқии Ҳинди бостон ва адабиёти умумиҷаҳонист, муштамил ба жарф¬тарин ва олитарин мазомини ахлоқӣ мебошад. Муаллифи мақола кўшиш намудааст, ки андешаҳои тарбиявӣ-ахлоқии Будоро, ки дар шароити мухталиф ба ёрону пайравонаш гуфтааст, мавриди баррасӣ қарор диҳад.  Дар “Дҳаммапада” Будо рафтори зишту нописанд, ба сони ҷабру ситам, ҳирсу ҳасад, такаббуру худписандӣ, пургўию пурхўрӣ, кинаю адоват, ғайбату дурўғ, хиёнату риёкорӣ ва дигар разоили ахлоқиро мавриди мазаммат қарор дода, сиришти нек, ба сони покдилӣ, росткорӣ, хоксорӣ, далерӣ ва сабру қаноатро ситоиш кардааст. Муаллиф ба натиҷа расидааст, ки тавсифи некӣ ва оқибати хуби амалҳои нек дар саросари асар ҷой дорад. “Дҳаммапада” аз ҷиҳати мавзуъ ва мундариҷа имрўз низ дар парвариши маънавии ҷомеа арзиши муҳим дошта, дар таърихи адабиёти Ҳинди бостон мақоми шоистаро соҳиб аст.